In Henning Mankells Ystad: prachtige lichte landschappen Henry Mayne in Konstmuseum

Collage Henry Mayne. Foto's Lucie Th. Vermij

*Gastschrijver Lucie Th. Vermij was deze zomer in zeer zonnig Zuid-Zweden, waar ze op de enige regenachtige dag Ystad bezocht. Liefhebbers van Henning Mankell prijzen de stad nu in koor als werkterrein van zijn onvergetelijke inspecteur Wallander. Kwam Wallander eigenlijk wel eens in het plaatselijke Konstmuseum? Museumkijker - ook liefhebber - durft er geen eed op te doen. Vermij liet er zich verrassen door de Zweedse landschapsschilder Henry Mayne.

Door Lucie Th. Vermij

Het aardige van vakantie is regionale musea bezoeken. Door de ogen van de kunstenaars zie je het eigene en eeuwige aan de landschappen waar jij maar heel even vertoeft. Ooit maakte ik in Schwerin kennis met het platteland van Mecklenburg Vorpommern, de regio waar mijn zus en zwager naar toe waren verhuisd. Het was begin jaren 90, het was er net DDR-àf, ik miste ze, het leven was rauw en ik zag de schoonheid nog niet. Dat museumbezoek aan het Staatliches Museum in Schwerin hielp enorm om dat landschap te leren waarderen.

Henry Mayne. Foto Lucie Th. Vermij

Nu ben ik in Zuid-Zweden. Langs de Oostzee-kust. In de buurt van Ystad. Het regent. Het is de enige dag dat het regent. Gelukkig is Ystad kleurig en heeft het een mooi Konstmuseum. Daar zie je het land en het leven door de ogen van de kunstenaars door de jaren heen: de seizoenen, de kleuren, het licht, de wolken, de sneeuw, de barsheid, de lieflijkheid, de mensen. Alles wat er is was er altijd al.

De hoofdtentoonstelling deze zomer gewijd aan de Zweedse landschapsschilder Henry Mayne (1891-1975), die het grootste deel van zijn leven in deze regio in Österlen leefde. Nooit van gehoord, om eerlijk te zijn en Zweeds lees ik niet. Hij schilderde veel landschappen, dorpsgezichten, zijn vrouw en dochter, zijn huis, vrienden, zelfportretten. Het meest opvallend zijn enorm lichte zonnige kleuren, lichtgroen, lichtgeel, in de kleding en de interieurs, maar ook in parken en graanvelden in de periode 1910 tot 1960. Zijn trouwe vrouw – ze stond altijd vierkant achter hem - in haar gele jurk in dat Noordse zomerlicht. Prachtige krachtige lichtende beelden zijn het. Hij zou zó in het Singermuseum in Laren passen.

Henry Mayne. Foto Lucie Th. Vermij

Een kleine expositie elders in het museum is gewijd aanvult de graficus Karin Persson (1891-1971) met ongelofelijk fijn grafisch werk, etsen, litho’s, houtsneden. Allemaal botanische prenten, niet een enkele plant maar liefst de overdadige chaos van de natuur. Minutieus uitgewerkt. Fantastisch. Als je haar googelt is er geen informatie. Wel is er veel werk van haar te koop.

 Voor meer informatie: http://www.ystad.se

Karin Persson, foto Lucie Th. Vermij

 

 

Reageren